Krachten van de atlantisring

krachten van de atlantisring

In tegenstelling tot hun voorzaten zijn de meeste hedendaagse mensen vergeten dat de hele kosmos eigenlijk één oneindig energieveld is. De aarde, en alles wat zich aan de oppervlakte bevindt, wordt vanuit de kosmos permanent bestookt door allerlei vormen van energie. Onze blauwe planeet zélf, die daar maar een héél klein onderdeeltje, een "stofje" van vormt in het heelal, is één reusachtige bol energie, vooral in haar niet uitgedoofde kern. Onze aarde is voortdurend in beweging: de voortdurende afwisseling van ebbe en vloed op de zeeën (die de grootste oppervlakte innemen), de afwisseling van de seizoenen en vulkaanuitbarstingen zijn daar maar enkele tekenen van. Alle levende wezens, zowel planten, dieren als mensen ondergaan invloeden van de kosmische stralen en van de elektromagnetische velden. De mens leeft binnen een ontelbaar aantal op elkaar inwerkende krachten, tussen die van de kosmos en die van de aarde. Hij staat continu bloot aan de energie, die de voorwerpen en levende wezens rondom hem uitstralen. Alle materie straalt een eigen energie uit en oefent invloed uit op lichaam, geest gevoelens, humeur en gedrag.

magnetisch veld rond de aarde
Ook elke kleur heeft haar eigen energie: zo straalt groen bijvoorbeeld rust uit. Zelfs de vorm van elk voorwerp oefent een eigen specifieke elektromagnetische straling uit: hoeken verwekken stoorvelden, ronde vormen stralen mee harmonie uit. Niet alleen de temperatuur, licht en donker, kleuren, geluiden en vormen, zelfs de stand van de planeten werken in op alle levende organismen, de mensen inbegrepen. Elke plek op aarde beïnvloedt in sterke mate het energieveld waarin de mens zich bevindt. Hij is permanent onderhevig aan allerlei elektromagnetische invloeden, die het lichamelijk en geestelijk evenwicht kunnen versterken of verstoren. Sommigen voelen die aardse krachten, die zowel positief als negatief kunnen inwerken op het lichaam, nog onbewust en intuïtief aan, zoals paragnosten, of kunnen die, met behulp van een wichelroede of bepaalde gevoelige instrumenten meten.

Zo wisten onze voorouders, en ook nu nog de Chinezen en Japanners (Feng Shui) dat ze op bepaalde plaatsen niet moeten gaan wonen, slapen of werken, omdat er negatieve krachten uitgaan van de omgeving, de aardstralen, bepaalde vormen en kleuren. Ook ons eigen lichaam zélf is een bron van energie: de hele stofwisseling, de op- en afbouw van de cellen, de vertering van het voedsel, de ademhaling, de hartslag, de bloedsomloop, de lichaamstemperatuur enzovoort worden aanhoudend, tot de dood, aangedreven door ingebouwde energiewetten.

Maar de mens stelt zich gelukkig niet onbeschermd bloot aan al die onzichtbare energieën van buitenaf. Elke mens beschikt over zijn eigen onzichtbare "ruimtepak": de aura. De aura is een "veelkleurig" etherisch energieveld dat elk levend wezen omhult en dat is opgebouwd uit een geheel van trillingen van fijne, subtiele krachten. Die "tweede huid" regelt, zoals een onzichtbare gevoelige thermostaat, alle stralingen en impulsen naar en van het menselijk organisme. Dat astrale lichaam rond het menselijk is geen verzinsel. Men kan het met de zogenaamde Kirlian-fotografie op beeld vastleggen. Op die foto's zijn verschillende lagen en kleurvelden zichtbaar. De sterkte en verdeling van die kleuren maken duidelijk hoe het gesteld is met de drager van de aura, zowel lichamelijk, mentaal, emotioneel als spiritueel. Men kan er ziekten en kwalen van het duidelijk in onderkennen.

Het is precies deze aura, die de bron is van bepaalde geestelijke gaven (die bij elke mens in meerdere of mindere mate aanwezig zijn) zoals helderziendheid, telepathie, pendelen, wichelroedelopen e.d. gezond persoon ziek persoon

Zoals gezegd wordt ons lichaam bestookt door allerlei energieën: kosmische stralen, aardstralen, storingsvelden, wrijvingen van aardlagen, wateraders, kleuren, geluiden, materialen en voorwerpen (inclusief de kleur en de vorm ervan). Wanneer bepaalde invloeden van buitenaf zodanig negatief op het lichaam inwerken, kan de aura ontregeld geraken. Storingen van de aura leiden onvermijdelijk tot een ontreddering van de "menselijke huishouding" of een deel ervan. En hier komt de Atlantisring om de hoek kijken. De bewoners van Atlantis en de Egyptische hogepriesters, die hun kennis hebben overgeërfd, moeten kennis hebben gehad van die electromagnetische invloeden en van de beschermende taak van de aura rond het menselijk lichaam. Zij hadden vooral een geavanceerde kennis van de energie die uitgaat van vormen. Het sprekendste voorbeeld is de vorm van de piramide, met een perfect vierkant grondvlak en 4 gelijkzijdige driehoeken. Het is bekend dat een scheermesje, dat een nacht binnenin een miniatuurpiramide heeft gelegen, 's anderendaags veel scherper is. De oude Egyptenaren kozen niet zonder reden precies deze vorm om de mummie van hun overleden farao's langer te bewaren.

De bekende Franse radiësthesist André De Bélizal, wiens vrouw de oorspronkelijke Atlantisring erfde van haar grootvader, deed een aantal proefnemingen met de ring. Hij kwam tot de ontdekking dat die een aantal onverklaarbare eigenschappen en mysterieuze krachten bezit. De geometrische vormgeving ervan en de speciale ordening van de vormen op de ring scheppen een ondoordringbaar beschermend krachtenveld dat negatieve elektromagnetische stralingen van buitenaf tegenhoudt. De design van de Atlantisring weert of neutraliseert alle onzichtbare micro-trillingen, die het energie-evenwicht zouden kunnen verstoren van een persoon of van een woning.

De Atlantisring is dus géén amulet, geen talisman, geen fetisj, geen gewijde medaille uit het volksgeloof of een esoterisch voorwerp. Hij haalt zijn kracht niet uit de materie (zandsteen, goud of zilver) maar uit de vormen, die dragers zijn van zeer sterke energieën. Zo sterk dat ze zelfs negatieve aardstralen ombuigen. De drager is immuun tegen allerlei boze invloeden want de aura bewaart haar beschermende harmonie.
beschrijving van de vormen

Er bestaat nauwelijks wetenschappelijke literatuur over de symboliek van de geometrische vormen op de Atlantisring. De Braziliaanse hoogleraar Arysio Nunes dos Santos is een van de enige wereldautoriteiten op dat gebied. Via zijn site over Atlantis. The lost continent finally found kwamen we hem op het spoor. Op ons verzoek bestudeerde hij de ring en kwam tot de volgende bevindingen:

Als Howard Carter, de ontdekker van het graf van de Egyptische farao Toetanchamon, tot aan zijn dood de Atlantisring heeft gedragen, dan mag men ervan uitgaan dat het hier niet gaat om een vervalsing, maar om een authentiek stuk, dat in het graf van een Egyptische hogepriester is aangetroffen.

De beeldsymboliek op de Atlantisring komt in elk geval niet voor op de talrijke Egyptische amuletten uit de periode voor (5500-4000 voor Christus) en tijdens de farao's. Volgens professor A. Nunes is het motief afkomstig van elders of vanuit een ver verleden.

Het is best mogelijk dat de oorsprong van de ring moet worden gezocht in het mysterieuze rijk Atlantis, waarover de Griekse filosoof Plato voor het eerst uitgebreid spreekt in zijn dialogen. De oude Egyptenaren hadden het over "Punt", het eerste rijk (Abode) waar hun voorouders vandaan kwamen.

De drie horizontale staven in het midden van de ring houden een duidelijke verwijzingen naar de zuil van Djed, of van Osiris. Die zuil is op haar beurt een voorstelling van de "Zuil van de Wereld", die in de oertijd, na een vulkaanuitbarsting, in mekaar stortte, waardoor het fabelachtige rijk van Atlantis onder de golven verdween.

De twee driehoeken aan beide uiteinden lijken overeen te stemmen met de vormgeving van de piramiden. De dubbele driehoek zou symbool staan voor de twee zuilen van Hercules, die de ingang vormden tot het verdwenen rijk van Atlantis. Ook in de Indou-traditie in India komt men dat dubbele motief tegen van twee bergen (gelijkzijdige driehoeken), de zogeheten "Yoni-Lingam", aan beide uiteinden van drie of vier staven, die de kosmos moeten voorstellen

Het drie-rijenmotief op de ring doet meteen denken aan Atlantis, zoals beschreven door Plato. De drie rijen stemmen namelijk overeen met de drie wallen, die het centrum van de stad omringen. De overeenkomst wordt nog versterkt door kanalen, die de drie wallen doorkruisen. Op de ring zijn de drie staven ook doorgesneden. Overigens vinden we dat symbool van de drie wallen terug bij de Zuid-Franse Katharen en bij onze eigen voorouders, de Kelten, en... alweer bij de Hindoes, die het hebben over de Thribuvana ("Drie Werelden").

De conclusie van professor Arysio Nunes dos Santos is dan ook verbluffend: deze ring zou wel eens het alleroudste kunstvoorwerp kunnen zijn dat aan de oppervlakte is gekomen. De symboliek ervan is zeer diep en heeft wortels in allerlei Westerse en Oosterse mythen en godsdiensten. Het motief kan onmogelijk zijn verzonnen omdat het te rijk is aan symbolen, die allemaal op een of andere manier verwijzen naar het (legendarische of echte?) Atlantis. De geleerde is van plan om de Atlantisring voor te leggen aan de wereldbekende Britse Egyptoloog Graham Hancock, om de echtheid en het onstaan ervan aan een nauwkeuriger onderzoek te onderwerpen.